Tenis stołowy (znany jako ping-pong) jest grą, w której uczestniczą 2 osoby (gra pojedyncza singel) lub 4 osoby (gra podwójna debel, mikst), polegająca na odbijaniu piłeczki rakietką tak, by przeleciała nad siatką na drugą połowę stołu. Piłeczka musi uderzyć o stół tylko raz, niedozwolone jest odbijanie piłeczki z powietrza, tak jak to ma miejsce w tenisie. Punkty przyznawane są za uderzenia, których przeciwnik nie odebrał. Tenis stołowy jest jedną z najpopularniejszych gier na świecie, biorąc pod uwagę liczbę zawodników uprawiających ten sport.
Współczesny tenis stołowy jest bardzo szybką grą wymagającą od zawodników niezwykle energicznych ruchów i reakcji. Rozgrywka polega przede wszystkim na szybkości i rotacji nadawanej piłce, by sprawić przeciwnikowi jak najwięcej trudności przy jej odbiorze. Set rozgrywany jest do momentu, w którym któryś z zawodników zdobędzie 11 punktów. Zwykle gra się do 3 wygranych setów, lub 4 (na imprezach wyższej rangi np. mistrzowskiej).
Siatka ma wysokość 15,24 centymetra, a jej wysokość na środku stołu powinna wynosić 15,25 cm. Jej napięcie powinno być takie, żeby przy obciążeniu jej na środku ciężarem 100 g opuściła się o 10 mm.
Piłeczka o masie 2,7 g jest wykonana z celuloidu, ma średnicę 40 mm i powinna być koloru białego bądź pomarańczowego. Wymiary rakietki nie są określone w przepisach gry.
Aby wygrać set, należy zdobyć 11 punktów (zmiana serwującego co 2 serwy). Przypadek 10:10 opisany jest niżej.
Rozpoczęciem akcji w tenisie stołowym jest podanie (serwis) jednego z zawodników. O tym, kto rozpocznie grę decyduje rzut monetą. Każdy z graczy serwuje po dwa razy na przemian, a gdy stan gry wyniesie 10:10 od tego momentu po razie, aż do uzyskania przez jednego z zawodników 2-punktowej przewagi (koniec seta).
Aby poprawnie zaserwować, należy podrzucić otwartą dłonią piłeczkę na przynajmniej 16 cm, nie wolno uderzyć piłki nad powierzchnią stołu, musnąć siatki, a także nie wolno jej zasłaniać żadną częścią ciała ani ubioru.
Punkty są przyznawane za błędy w grze:
- za pozwolenie, by piłka odbiła się dwa razy na jednej połowie
- nie odbicie piłki, która raz odbiła się na jednej połowie
- gdy piłka po odbiciu rakietką odbije się jeszcze raz od naszej połowy
- odbicie piłki w ten sposób, by ta nie dotknęła połowy stołu przeciwnika
- odbicie piłki bez uprzedniego odbicia się jej na naszej połowie, (czyli odbicie piłki z powietrza, co jest dozwolone w tenisie ziemnym)
- dotknięcie ręką, inną częścią ciała bądź ubraniem powierzchni stołu
- błędy podczas serwisu (opis poprawnego serwisu w akapicie Serwis)
Istnieją różne sposoby trzymania rakietki podczas gry. Różne style mogą być zakwalifikowane do dwóch głównych grup:
Shakehand (styl klasyczny) sposób trzymania rakietki w ten sposób podobny jest do podania ręki, z tą różnicą, że wszystkie palce oprócz palca wskazującego powinny zamknąć uchwyt, a palec wskazujący winien zostać wyprostowany na stronie backhandowej. Styl dominuje przede wszystkim w Europie i Stanach Zjednoczonych w zasadzie wszyscy Europejczycy prezentują ten styl trzymania rakietki oraz około 2/3 Azjatów.
Penhold (styl piórkowy, inaczej Chiński) w tym stylu rakietkę trzyma się podobnie jak długopis. Ten styl jest popularny w Japonii, Chinach i Korei, choć istnieje wiele różnych jego odmian.