Kalendarz odbioru odpadów 2024
Kalendarz niedziel handlowych w 2024 roku
Sołecka Strategia
Rozwoju Wsi
Rozwoju Wsi
Infrastruktura Potok Łużyca
24 listopada 2021 r.
Potok Łużyca jest głównym ciekiem wodnym przepływającym przez Pobiedną. Jego źródło znajduje się na Wysokim Grzbiecie Gór Izerskich tuż przy granicy Polski i Czech w Czerniawskim Lesie na wysokości ok. 870 m npm na północnym zboczu Smreka.
Długość Potoku Łużyca wynosi ok. 10 km, z czego ok. 3 km znajduje się w Pobiednej. W granice administracyjne Pobiednej Łużyca wpływa na granicy ze Świeradowem-Zdrój w końcowej części ulicy Nowomiejskiej w Pobiednej i ul. Długiej w Czerniawie-Zdrój. Początkowo koryto potoku biegnie niemal równolegle wzdłuż ulicy Nowomiejskiej, następnie po jej przecięciu na krótkim odcinku wzdłuż ulicy Podgórnej.
W centrum Pobiednej potok rozdziela Rynek od Placu Wolności, aby po przecięciu ulicy Strzeleckiej płynąć na długim odcinku wzdłuż ulicy Dworcowej. Końcowy fragment Łużycy biegnie wzdłuż ulicy Łąkowej, a pod mostem zlikwidowanej linii kolejowej opuszcza granicę Pobiednej.
Łużyca przepływając przez Pobiedną ma charakter potoku górskiego i z tego powodu w kilku miejscach znajdują się niewielkie wodospady i stopnie wodne, w celu złagodzenia wartkiego strumienia spowodowanego dosyć dużą różnicą wysokości.
Dla ułatwienia komunikacji w Pobiednej na 3 kilometrowym odcinku potoku znajduje się około 20 przepraw (mosty, mostki, kładki i inne). Niegroźnie wyglądający, na co dzień nurt potoku wielokrotnie w historii Pobiednej pokazał swoją ogromną niszczycielską siłę. Największe odnotowane powodzie miały miejsce w latach 1672, 1675, 1692, 1702, 1703, 1716, 1718, 1749, 1888, 1897. W roku 1749 w Zielone Świątki, podczas gwałtownej powodzi uszkodzeniu uległ jeden z mostów nad potokiem oraz budynek apteki. Potok Łużyca jest lewym dopływem Czarnego Potoku, do którego wpada pomiędzy Giebułtowem, a Mirskiem na wysokości ok. 340 m npm.
Nazwa historyczna Potoku Łużyca sygnalizuje jego położenie w granicach Łużyc, krainy etnicznej na pograniczu Śląska, Saksonii, Brandenburgii i Czech. Dawna niemiecka nazwa Potoku Łużyca - Lausitz Bach oznaczała: Łużyce, a łużyckie nazwy tej krainy brzmiały w dialekcie górnołużyckim - Łuica i dolnołużyckim - Łuyca, pokrywając się z polską nazwą potoku. Najstarsza wzmianka o potoku pojawia się już w 1592 roku, jako Lause. Nazwa potoku Lausitz Bach pojawia się prawdopodobnie po raz pierwszy w latach 1623-1635. W okresie wojny trzydziestoletniej Łużyca była fragmentem granicy pomiędzy Austrią i Saksonią.
Zdjęcia Potoku Łużyca w zimowej szacie można obejrzeć tutaj
Tekst i zdjęcia Leszek Bartnik.
Długość Potoku Łużyca wynosi ok. 10 km, z czego ok. 3 km znajduje się w Pobiednej. W granice administracyjne Pobiednej Łużyca wpływa na granicy ze Świeradowem-Zdrój w końcowej części ulicy Nowomiejskiej w Pobiednej i ul. Długiej w Czerniawie-Zdrój. Początkowo koryto potoku biegnie niemal równolegle wzdłuż ulicy Nowomiejskiej, następnie po jej przecięciu na krótkim odcinku wzdłuż ulicy Podgórnej.
W centrum Pobiednej potok rozdziela Rynek od Placu Wolności, aby po przecięciu ulicy Strzeleckiej płynąć na długim odcinku wzdłuż ulicy Dworcowej. Końcowy fragment Łużycy biegnie wzdłuż ulicy Łąkowej, a pod mostem zlikwidowanej linii kolejowej opuszcza granicę Pobiednej.
Łużyca przepływając przez Pobiedną ma charakter potoku górskiego i z tego powodu w kilku miejscach znajdują się niewielkie wodospady i stopnie wodne, w celu złagodzenia wartkiego strumienia spowodowanego dosyć dużą różnicą wysokości.
Dla ułatwienia komunikacji w Pobiednej na 3 kilometrowym odcinku potoku znajduje się około 20 przepraw (mosty, mostki, kładki i inne). Niegroźnie wyglądający, na co dzień nurt potoku wielokrotnie w historii Pobiednej pokazał swoją ogromną niszczycielską siłę. Największe odnotowane powodzie miały miejsce w latach 1672, 1675, 1692, 1702, 1703, 1716, 1718, 1749, 1888, 1897. W roku 1749 w Zielone Świątki, podczas gwałtownej powodzi uszkodzeniu uległ jeden z mostów nad potokiem oraz budynek apteki. Potok Łużyca jest lewym dopływem Czarnego Potoku, do którego wpada pomiędzy Giebułtowem, a Mirskiem na wysokości ok. 340 m npm.
Nazwa historyczna Potoku Łużyca sygnalizuje jego położenie w granicach Łużyc, krainy etnicznej na pograniczu Śląska, Saksonii, Brandenburgii i Czech. Dawna niemiecka nazwa Potoku Łużyca - Lausitz Bach oznaczała: Łużyce, a łużyckie nazwy tej krainy brzmiały w dialekcie górnołużyckim - Łuica i dolnołużyckim - Łuyca, pokrywając się z polską nazwą potoku. Najstarsza wzmianka o potoku pojawia się już w 1592 roku, jako Lause. Nazwa potoku Lausitz Bach pojawia się prawdopodobnie po raz pierwszy w latach 1623-1635. W okresie wojny trzydziestoletniej Łużyca była fragmentem granicy pomiędzy Austrią i Saksonią.
Zdjęcia Potoku Łużyca w zimowej szacie można obejrzeć tutaj
Tekst i zdjęcia Leszek Bartnik.
Dołącz do nas
Kalendarium
Czy wiesz, że...
Panorama
Wirtualny cmentarz
osoby zainteresowane ich wykorzystaniem (w całości, lub części) proszone są o uprzedni kontakt z redakcją serwisu www.pobiedna.pl.
copyright © pobiedna.pl 2007-2023 Statystyki obsługuje system statystyk
