Kalendarz odbioru odpadów 2024
Kalendarz niedziel handlowych w 2024 roku
Sołecka Strategia
Rozwoju Wsi
Rozwoju Wsi
Kornel Makuszyński
patron Szkoły Podstawowej w Pobiednej
Kornel Makuszyński - polski prozaik, poeta, felietonista, krytyk teatralny i publicysta, członek Polskiej Akademii Literatury. Kojarzony jest przede wszystkim z książkami dla dzieci i młodzieży (m.in. "Szatan z siódmej klasy", "Przyjaciel wesołego diabła", "Awantura o Basię").
Urodził się 8 stycznia 1884 w Stryju, był jedynym synem, a siódmym z kolei dzieckiem Julii z Ogonowskich i Edwarda Makuszyńskiego. Ojciec osierocił rodzinę gdy Kornel miał 10 lat. Przez dwa lata Kornel pozostaje jeszcze w Stryju, kończy tam pierwszą klasę gimnazjalną. W latach 1898-1903 uczęszcza do IV Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie.
W wieku 14 lat zaczął pisać wiersze. Od 1904 był członkiem redaktorem i recenzentem teatralnym. Studiował polonistykę i romanistykę na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Podróżował do Włoch. W 1908-1910 kontynuował studia romanistyczne na Sorbonie w Paryżu. W 1910 poznał we Lwowie studentkę Uniwersytetu Lwowskiego Emilię Bażeńską, którą poślubił.
Makuszyńscy w latach 1913-1914 mieszkali w Burbiszkach. Tutaj zastała go I wojna światowa, jako wrogiego Rosji obywatela austriackiego aresztowano go i internowano wraz z żoną w głąb Rosji. Dzięki staraniom rodziny i przyjaciół zwolniono ich z internowania i pozwolono w 1915 r. zamieszkać w Kijowie, gdzie pisarz został prezesem Związku Literatów i Dziennikarzy Polskich oraz kierownikiem literackim Teatru Polskiego. W 1918 roku Makuszyńscy wrócili do Polski i zamieszkali w Warszawie. Kilka miesięcy w roku spędzali w Zakopanem. Emilia zmarła w 1926 roku. Po śmierci żony Kornel Makuszyński zerwał związki z Litwą.
30 sierpnia 1927 Makuszyński ożenił się powtórnie ze śpiewaczką Janiną Gluzińską. Od 1929 roku był honorowym obywatelem Zakopanego.
Okupację niemiecką przeżył w Warszawie, podczas Powstania współpracował z prasą powstańczą, potem przez obóz w Pruszkowie dotarł do Krakowa i w listopadzie 1944 zamieszkał na stałe w Zakopanem. Zaskarbił sobie miłość górali, ponieważ bardzo angażował się w sprawy tamtejszej społeczności. Organizował m. in. zbiórki na sprzęt narciarski dla najuboższych dzieci, z jego inicjatywy powstało sanatorium dla młodzieży. Przyjaźnił się z wieloma znanymi artystami.
Zmarł 31 lipca 1953. Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem W mieście tym znajduje się też jego muzeum.
Makuszyńskiego wspomina się jako człowieka, którego nieodłączną cechą była wesołość. Przepełnione humorem są również jego książki. To on jest autorem zdania: "Stracony jest każdy dzień bez uśmiechu". Autor propagował naiwną, prostą wiarę w serce człowieka. W swojej twórczości przemycał także ważne treści etyczne i patriotyczne.
Kornel Makuszyński jest patronem wielu szkół. Od 2006 roku Szkoła Podstawowa w Pobiednej nosi imię tego wybitnego pisarza.
zobacz także:
Urodził się 8 stycznia 1884 w Stryju, był jedynym synem, a siódmym z kolei dzieckiem Julii z Ogonowskich i Edwarda Makuszyńskiego. Ojciec osierocił rodzinę gdy Kornel miał 10 lat. Przez dwa lata Kornel pozostaje jeszcze w Stryju, kończy tam pierwszą klasę gimnazjalną. W latach 1898-1903 uczęszcza do IV Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie.
W wieku 14 lat zaczął pisać wiersze. Od 1904 był członkiem redaktorem i recenzentem teatralnym. Studiował polonistykę i romanistykę na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Podróżował do Włoch. W 1908-1910 kontynuował studia romanistyczne na Sorbonie w Paryżu. W 1910 poznał we Lwowie studentkę Uniwersytetu Lwowskiego Emilię Bażeńską, którą poślubił.
Makuszyńscy w latach 1913-1914 mieszkali w Burbiszkach. Tutaj zastała go I wojna światowa, jako wrogiego Rosji obywatela austriackiego aresztowano go i internowano wraz z żoną w głąb Rosji. Dzięki staraniom rodziny i przyjaciół zwolniono ich z internowania i pozwolono w 1915 r. zamieszkać w Kijowie, gdzie pisarz został prezesem Związku Literatów i Dziennikarzy Polskich oraz kierownikiem literackim Teatru Polskiego. W 1918 roku Makuszyńscy wrócili do Polski i zamieszkali w Warszawie. Kilka miesięcy w roku spędzali w Zakopanem. Emilia zmarła w 1926 roku. Po śmierci żony Kornel Makuszyński zerwał związki z Litwą.
30 sierpnia 1927 Makuszyński ożenił się powtórnie ze śpiewaczką Janiną Gluzińską. Od 1929 roku był honorowym obywatelem Zakopanego.
Okupację niemiecką przeżył w Warszawie, podczas Powstania współpracował z prasą powstańczą, potem przez obóz w Pruszkowie dotarł do Krakowa i w listopadzie 1944 zamieszkał na stałe w Zakopanem. Zaskarbił sobie miłość górali, ponieważ bardzo angażował się w sprawy tamtejszej społeczności. Organizował m. in. zbiórki na sprzęt narciarski dla najuboższych dzieci, z jego inicjatywy powstało sanatorium dla młodzieży. Przyjaźnił się z wieloma znanymi artystami.
Zmarł 31 lipca 1953. Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem W mieście tym znajduje się też jego muzeum.
Makuszyńskiego wspomina się jako człowieka, którego nieodłączną cechą była wesołość. Przepełnione humorem są również jego książki. To on jest autorem zdania: "Stracony jest każdy dzień bez uśmiechu". Autor propagował naiwną, prostą wiarę w serce człowieka. W swojej twórczości przemycał także ważne treści etyczne i patriotyczne.
Kornel Makuszyński jest patronem wielu szkół. Od 2006 roku Szkoła Podstawowa w Pobiednej nosi imię tego wybitnego pisarza.
O szkole - Aktualności - Kalendarium - Kadra - Dyrektorzy - Nauczyciele - Rada Rodziców - Historia - Gazetka - Galeria zdjęć
Dołącz do nas
Kalendarium
Czy wiesz, że...
Panorama
Wirtualny cmentarz
osoby zainteresowane ich wykorzystaniem (w całości, lub części) proszone są o uprzedni kontakt z redakcją serwisu www.pobiedna.pl.
copyright © pobiedna.pl 2007-2023 Statystyki obsługuje system statystyk
